zaterdag 22 juli 2017

Vancouver - Schiphol - Gameren

Uiteindelijk redelijk op tijd vertrokken (de planning was 15.40 uur), nl. om 16.00 uur (dat is Nederlandse tijd zaterdagmorgen 01.00 uur).
Af en toe wat lichte turbulentie, maar verder een rustige vlucht.
Geland op Schiphol om 10.10 uur zaterdagmorgen.




















Het duurde even voor de koffers er waren en de shuttlebus was net weg, dus wachten tot 11.40 uur op de volgende bus van Van der Valk.
Hier eerst alles in de auto geladen en daarna snel even een kop soep met een tosti op.
Tegen 14 uur weer thuis.
Mooie reis gehad, wel vermoeiend. Totaal zo'n 175 kilometer gelopen/gewandeld.
Door ons uitstapje naar de USA meer kilometers gemaakt dan gepland, nl. 6.023 km.
Onze gehuurde Ford Edge Titanium deed het redelijk met 1 op 9,7.

vrijdag 21 juli 2017

Abbotsford - Vancouver

Vanmorgen rustig opgestaan voor de rit naar Vancouver. Onze koelbox + wat nog over was achtergelaten in ons motel voor de werksters.


Dan via de 1, 17 en 91 west/noord naar het vliegveld van Vancouver.



Onderweg nog even tijd voor een Mall en een bakkie koffie.
In dit winkelcentrum zagen we bijna alleen maar Chinezen (Aziaten).


De brievenbussen in Canada zien er leuk uit
 


Allereerst de auto terugbrengen bij Alamo. Gelukkig geheel schadevrij.



Het vliegveld van Vancouver riep herinneringen op uit 2005.






Onze gate was D66............. Had beter gekund dachten wij.


Vandaag 24 graden en nog 88 kilometer gereden.

Abbotsford en omgeving

Vanmorgen was het regenachtig. We gaan de omgeving verkennen en het zou een puur Hollands dagje worden (regen en veel Hollanders).



Allereerst de Birchwood Dairy Farm bezocht (van Nederlandse eigenaars) in Abbotsford. Het regende steeds met af en toe een korte droge periode. Er waren geen rondleidingen en het was nog te vroeg voor een boerenijsje. Alle melkveebedrijven in de Fraser vallei (op een enkele na) worden gerund door Nederlanders.






Dan op weg naar Chilliwack om te kijken of er nog Kerkhoffs uit Nieuwaal te vinden waren. Het gaat dan om kinderen of kleinkinderen van Jo de Melkrijer (die altijd melk bracht bij Jan de Poes). Rien Murraij (die bij ons jaren kwam klaverjassen) vertelde dat hij daar enkele keren op bezoek was geweest. De vrouw van Jo was zijn (oudste) zuster. Gisteren hadden we in Abbotsford al bij een bedrijf gekeken, maar dit was niet op het ons bekende adres te vinden.
Nu allereerst naar Westeck, waar de Corvette van de financieel directeur voor de deur stond. Na wat rondkijken in de showroom (ze maken deuren, ramen en kozijnen) werden we aangesproken door het hoofd van de IT, Stefan Viveen, die ons rustig en uitgebreid te woord stond. Hij kende Oom Rien Murraij in elk geval bij naam.







Daarna naar Kerkhoff Construction, waar we te woord werden gestaan door Wim Kerkhoff, de eigenaar en kleinzoon van Jo. Deze sprak nog wat Nederlands en was de zoon van Bill (vroeger ook Wim wellicht). Deze Bill is van mijn leeftijd (Mari, 67 jaar) en moet ik vroeger zeker gekend/gezien hebben, want pa (Aart van Wijk) kwam altijd bij hun aan de deur met zijn wagen. Na een leuk gesprek weer verder.





Er moest nog wat bijgetankt worden om Vancouver te halen, dus Dickie maakte hier nog gauw even een reportage over.








Dan weer terug naar Birchwood Dairy Farm, want het weer was opgeklaard. Eerst soep en een broodje gegeten en daarna de selfguided tour gedaan. Daarna was het tijd voor een lekker ijsje, dat we op het terras in de zon hebben verorberd. Hier een paar klompjes en een varken van "Delfts blauw" achter gelaten.








Om de hoek hadden we al gezien dat er een blueberrie-farm zat van "Van Nes". Gesprek aangeknoopt (vooral Dickie) en de man vertelde dat zijn ouders in 1952 waren geĆ«migreerd. Hij was in Canada geboren en sprak een paar woorden Nederlands. Zijn schoonvader werkte vroeger op de veiling in Geldermalsen (de Ruiter). Hij exploiteerde een stuk land met blauwe bessen en kon daar normaal goed van leven. De jaarlijkse opbrengst was meestal zo'n 30.000 pond, die gemiddeld $ 3 per pond opbrachten. Het plukken werd gedaan door Vietnamese vrouwen, die op 1 dag wel 400 pond konden plukken. De vergoeding hiervoor was $ 0,50 per pond dus een goede plukster verdiende $ 200 per dag. Vandaag werd er niet geplukt omdat het vanmorgen regende. Hij vond het leuk dat we hem aanspraken en kregen een doosje frambozen gratis mee. Dickie heeft hem een paar klompjes gegeven en haar Nederlandse boek. Hij zou dit weer doorgeven aan iemand anders, die nog Nederlands kon lezen.







Later nog even gewinkeld bij Hudson's Bay en kwamen daar 3 Nederlandse meiden tegen uit Houten, die via de kerk aan een uitwisselingsprogramma deelnamen. Waren ook erg enthousiast over Canada.









Vandaag eerst regen maar tegen de middag droog en 23 graden. 107 kilometer gereden.