20 mei: Williams - Laughlin

Eerst in Williams nog wat gewandeld, geshopt en foto's genomen. Het was nog fris vanmorgen. Wel volop zon! Dickie wilde nog even met Elvis op de foto........ en Mari met een nette lady...........

Dan via Route 66 naar Seligman. De kapper, Angel Delgadillo, is inmiddels 86 jaar, maar knipt nog dagelijks (toeristen). Hij was net een Engelsman aan het knippen. Ook wilde hij wel op de foto. Hij is de promotor van Seligman als leuke plaats op Route 66. De toeristen worden dan ook met bussen vol aangevoerd om hun dollars uit te geven.

Dan door naar Hackberry (store). Hier staat al jaren een oude Corvette uit 1957 voor de deur te pronken. Verder veel oude benzinepompen en vooral troep.

In Kingman niet gestopt, maar direct door via de Sitgreaves Pass naar Oatman. 
Prachtige smalle weg met scherpe bochten en diepe afgronden.

In Oatman lopen de ezeltjes vrij door de straten. Hier komen de toeristen op af, die dan een zak voer kopen en de dieren gaan voeren. Heel Oatman bestaat uit 1 straat van een paar honderd meter.

Hier wel even een kleine lunch gebruikt. Het hele restaurant hangt vol met dollars en andere bankbiljetten. Ook kwamen we hier dezelfde Engelsman (van de kapper) met zijn vrouw weer tegen. Gezellig zitten kletsen.

Dan via Bullhead City door naar Laughlin in Nevada. Dit is (net als Las Vegas) een gokstad. We hadden een prachtige kamer voor $ 29,11 op de 15e verdieping. Het internet moest wel apart worden betaald ($ 10,95). Al me al toch goedkoop voor zo'n kamer.

Hier het diner-buffet gebruikt. Natuurlijk veel te veel gegeten en besloten om dit NOOIT meer te doen. Het was niet te doen om overal foto's van te maken omdat je kon kiezen uit 162 items. Wel wat foto's van het dessert-buffet gemaakt. Een stukje worteltaart valt niet te versmaden, hè Leo?

Na het eten toch nog even een gokje gewaagd. Samen hadden we, na inleg, toch nog gauw even $ 25,76 verdiend.
Vandaag eerst 18 - 20 graden en later tot 34 graden. De hele dag volop zon.
Gereden 305 kilometer.